Vandaag wil ik het hebben over iets waar een beetje een taboe op ligt. De druk van het bloggen. 2 jaar geleden, toen ik begon met vintageandbeauty, schreef ik over alles wat ik leuk vond. Ik zat ziek thuis en vond er echt mijn uitlaatklep. Langzaam aan groeide mijn zelfvertrouwen door het bloggen en begon ik het steeds meer en meer leuker te vinden. Ik ontdekte dat ik fotografie geweldig vond en wou mezelf verder ontwikkelen.
Ik beken…
Ik weet niet waar het gebeurde maar ik kreeg het gevoel dat ik elke dag moest schrijven. Dat mensen dat van me verwachten. Dat ik MOEST schrijven. Het zal geleden hebben aan de situatie waar ik destijds in verkeerde. Eenmaal overwerkt duurt het even voordat je daaruit komt. Ik ging mezelf vergelijken met anderen. De lay out van een ander was altijd mooier. Ze fotografeerden beter. Ga zo maar door. Het slaat nergens op maar ergens raakte ik de lol in het bloggen wel kwijt. Voornamelijk ook omdat ik steeds meer vragen kreeg over statistieken. Dood vermoeiend vond ik het. Ik besloot dat het tijd was voor iets anders en begon daarom een eigen magazine. Een nieuwe wervelende wind. Echt iets anders wat ik meer objectief kon bekijken omdat het niet zo dicht bij mij stond als een persoonlijke site.
Heel tegenstijdig om dit nu te zeggen maar bloggen is enorm leuk om te doen. Je kan er je creativiteit in kwijt. Je ontmoet nieuwe mensen én het is voor velen echt een manier van expressie geworden. Soms groeit deze hobby zelfs uit tot een baan. Hoe leuk is dat? Toch heeft het een keerzijde.
Het nadeel is de druk van het bloggen. Er komt aardig wat bij kijken en we zijn geneigd om onszelf continu met anderen te vergelijken.
Zo dat is eruit. Ik hoop dat ik niet de enige ben maar ik merk dat ik het ongemerkt doe. De onzekerheid neemt het dan over. Heel dom want je schrijft voor jezelf omdat je het leuk vindt. Om je passie met anderen te delen. Niet om de goedkeuring van een ander en al helemaal niet voor een cijfer. Toch lijken cijfers het soms over te nemen. Ik hoor regelmatig mensen vragen hoe ze aan meer volgers komen, krijg de vraag wat mijn geheim is. Serieus mensen ik weet het niet. Doe lekker wat je zelf leuk vindt. Lees – net zoals ik- blogs omdat je ze leuk vindt. Niet omdat je wil afkijken met wie mensen samenwerken, wie jij ook daarom zou kunnen benaderen. Doe a.u.b. wat je zelf leuk vindt.
Want wat als ik nou de perfect instagram feed had… Is deze samenvoeging van plaatjes dan nog een weerspiegeling van mijzelf of strookt het niet meer bij mijn dagelijks leven? Ik ben benieuwd naar jouw antwoorden.
Daarom vandaag een kort bericht met louter een vraag;
Heel herkenbaar Kim! Ik heb in het verleden een burn out gehad en moet ook nog steeds veel van mezelf. Alhoewel moest eigenlijk. Nu mijn fulltime baan alle energie van me eist merk ik dat het niet meer lukt om daarnaast ook nog de 24 ernaast te bloggen (die ik heel lang wel heb gecombineerd). En sinds een tijdje heb ik het los gelaten. Dan lig ik maar gewoon een avondje moe op de bank, of ga ik wel wat leuks doen ipv “moeten”bloggen. Het geeft rust, maar stiekem vind ik het heel erg jammer dat ik nu nog maar 1 a 2 x in de week een artikel post. Want JA bloggen is leuk!
Ja, dat vind ik dus ook! Het voelt dan ergens heel krom omdat het juist je hobby was en je ter ontspanning dan juist wat anders moet doen. Ik hoop dat je snel meer tijd hebt want ik volg je nog steeds 🙂
Heel herkenbaar! Ik heb dit zelf ook en hoor steeds meer mensen erover! Goed dat jij hier ook aandacht aan besteed!
Liefs
Ik kan niet meer zeggen dan; precies dit! Dit is echt hoe ik het voel en nu ook mee maak. Maar vind het ook heel vervelend om t uit te spreken. Het leidt er wel toe dat ik nu even een ‘blog break’ heb. Wel tof voor je dat je ’t nu met AlleenPuur weer terug hebt!
Ah, nu vallen alle puzzelstukjes op de juiste plek. Wat naar voor je Leanne!
Ik krijg vaak de vraag: Wat wil je bereiken met je blog? Alsof dat uitmaakt?! Ik wil gewoon schrijven en stukjes delen. En als andere mensen dat leuk vinden top! En als half Nederland dat leuk vindt ook top! Maar zelfs als niemand het leuk vindt, ik doe het omdat ik het leuk vind. Ik merk ook wel eens de druk om een goed stukje te schrijven. Ik had laatst mijn eerste echt negatieve reactie op een blog. De mevrouw in kwestie vond het dom wat ik schreef. Ik heb haar negatieve reactie gedeeld op social media en heb nog nooit zoveel traffic gehad. Ik probeer me er dus niet druk om te maken maar herken het gevoel wel 🙂
Ah zo naar dat soort comments. Interessant hoe je ermee omgaat 🙂
Heel herkenbaar. Ik probeer mijzelf er regelmatig aan te herinneren dat ik moet doen wat ik leuk vind. Niet vergelijken maar lekker bij mijzelf blijven.
Let’s talk? 😉 Tuurlijk voel je druk. Mensen die ergens goed in willen zijn, voelen altijd druk. Dat heeft meer te maken met perfectionisme denk ik, dan met bloggen.
Ja, laten we gaan praten. Ik had ook neer kunnen zetten: geef je mening. Het idee is hetzelfde.
Over het perfectionistische; uiteraard versterkt dat dit ‘probleem’ echter is de ‘blogwereld’ ook heel resultaat gericht geworden. Valt jou dat ook op? 🙂
Let’s Talk is een rubriek op mijn blog, vandaar dat het me opviel :). Ja tuurlijk is de blogwereld resultaat gericht, maar wat ik probeer te zeggen. Als je tennis speelt, wil je ook beter worden. Dat is dus volgens mij niet alleen in de blogwereld zo.
Ah vandaar! Het is niet mijn bedoeling om jouw rubriek over te nemen hoor. Was meer in de term van laten we praten ^^. En ja, dat klopt alleen ik had dit zelf niet verwacht en ik denk dat ik niet de enige ben.
Vooral toen ik net begon met bloggen zie je overal dat dagelijks bloggen normaal is. Maar je moet altijd kijken naar je eigen situatie en wat je aankan. Je blogt idd voor jezelf en volgers en reacties zijn ontzettend fijn! De artikelen die je schrijft moeten dichtbij je blijven en je persoonlijkheid moet erdoorheen stralen. Dat wordt opgemerkt en schrijf je interessant genoeg dan komen de mensen wel een kijkje nemen. De druk is nu veel minder omdat ik alles los heb gelaten en online gooi wat ik interessant vind.
Wat fijn Anita!
Zo herkenbaar! De meeste mensen hebben de indruk dat bloggers maar een beetje uit de losse pols stukjes schrijven, maar er komt wel degelijk een heleboel druk bij kijken door de enorme tijd dat erin gaat zitten en het idee dat je van alles ‘moet’. Ik probeer mijn blog niet te vergelijken met anderen, maar op de één of andere manier doe ik het toch. Er is natuurlijk niets mis met leren van anderen of geïnspireerd raken door anderen, maar het moet geen afbreuk doen aan de waardering voor je eigen blog. Fijn dat je je erover uitspreekt!
Je legt de vinger precies op de juiste plek ^^.
Herkenbaar, tenminste eerst wel , maar nu niet meer. Ik heb het kunnen accepteren dat bloggen geen MOETEN is dus als ik het een keer te druk heb of iets leuks ga doen dat ik die dag ook gewoon niks aan bloggen ga doen, want anders krijg je weer zo een ik moet bloggen mentaliteit en dan geniet je niet van de dagen wanneer je iets leuks doet. Voor vandaag heb ik een blog dag ingepland en dan probeer ik zoveel mogelijk te doen 🙂
Bleeeh dat hele statistieken verhaal vind ik altijd maar stom. Het is natuurlijk leuk om te zien dat je blog groeit en zo, maar als mensen gaan vergelijken is de lol er snel af eigenlijk.
Klopt inderdaad! Misschien komt het ook door samenwerkingen. Bedrijven hebben steeds hogere eisen en zeggen dan; ja maar zei deed dat wel… pfff haha.
Heel herkenbaar dit! Persoonlijk ervaar ik vooral druk als het op persoonlijk vlak niet zo goed gaat. Dan blog ik minder en voel ik me schuldig, maar ben ik ook bang dat ik in één klap alles kwijt ben waar ik 1,5 jaar had voor heb gewerkt :/ Dat gevoel blijft ook altijd een beetje.. Dat je voor jezelf schrijft is denk ik niet 100% waar. Dan heb je wel een dagboek. Maar anderen kunnen je soms ook echt heel onzeker maken…
Heeeel herkenbaar..
Goed artikel! Ik voel zeker de druk van het bloggen soms, maar ik bedenk dan altijd dat ondanks de druk, ik het ook super leuk en inspirerend vind 🙂 xo
Ik herkent die, in het begin begon ik gewoon met schrijven omdat ik het erg leuk vond. Nu krijg ik wel commentaar wat jij schrijft interesseer niemand. Ik maakte me vroeger druk om maar nu denk ik dat is jouw menig niet de mijne.Ik blog omdat ik het leuk vind om te delen en een andere te inspireren, en ik vind wel dat de blog wereld is verandert , het is harder geworden. Sommige kraken je gewoon af, en dat vind ik wel jammer.
Goed stuk. Ik herken dat. Ik wil idd ook blijven bloggen voor mezelf en niet de kunst bij anderen afkijken. Het moet iets heel persoonlijks zijn en blijven. Alleen dan kan je groeien denk ik.
Dat denk ik ook 🙂
Ik herken dit zo! Dit is mijn ondergang geweest. Ik begon met bloggen over vintage kleding en het ging super. Ik ging op vakantie naar londen en wou er van alles over schrijven. Het was zelfs na een tijdje zo erg dat ik maar dingen ging kopen zodat ik weer kon schrijven. Dit is natuurlijk niet helemaal de bedoeling.
Mijn relatie ging er onder lijden omdat ik alleen nog maar bezig was met mijn blog. Dit was het moment dat ik wist dat ik moest stoppen. Ik baal enorm dat ik niet meer blog, maar ik zet veel op instagram. Toch mis ik het wel je verhaal kwijt te kunnen. Of andere mensen het nu lezen of niet.
Ah wat naar Simone! Mocht je nog eens over vintage willen bloggen: stuur mij dan gerust een mailtje. Ik zoek nog gastbloggers op AlleenPuur die graag over duurzame fashion schrijven.
Eerlijk gezegd voel ik de druk niet. Ik zie mijn blog als mijn eigen kindje, kind nummer 3 aangezien ik eerst 2 echte heb 😉
Toch snap ik jou helemaal. Het is een apart wereldje en je moet jezelf er niet in verliezen. Jouw blog, jouw ding en dit maakt jou uniek.
Klopt inderdaad. Social media is denk ik ook echt iets wat verslavend kan werken. Zo ken ik mensen die uren per dag op instagram zitten.
Heel herkenbaar dit! Ik ben zelf eigenlijk een hele kleine blogger maar ook ik vergelijk mezelf altijd met anderen, omdat het altijd lijkt alsof anderen het beter doen. Maar toch ben ik altijd stiekem een beetje trots op mijn kleine blogje! En ik denk dat iedereen trots moet zijn op zijn/haar blog!
Dat mag je ook zeker zijn 🙂
Wel een beetje herkenbaar, maar heb besloten dat ik blog wanneer ik zin heb. Eerst was het om de dag (elke dag is geen doen!!) maar nu wanneer het mij uit komt. 🙂
Helemaal gelijk!
Zelf ervaar ik alles wat van mijzelf moet toch vaak als onprettig en dat kan nooit de bedoeling zijn van een blog…goed dat je hier een artikel over geschreven hebt, ik denk dat veel meiden dit wel herkennen
Toen ik net begon had ik wel het idee dat ik veel moest schrijven, om het leuk te houden voor mijn lezers. Inmiddels ervaar ik meer lol als ik gewoon kan schrijven wanneer ik daar zin in heb of wanneer het me uit komt, het resulteert eigenlijk altijd in betere kwaliteit posts, iets waar ik echt achter kan staan.
Wat fijn dat je al je draai hierin hebt gevonden! Heel toevallig heb ik dat nu ook met dit artikel. Het zat me hoog en ik moest het gewoon even kwijt. Fijn om te zien dat ik niet de enige ben 🙂
Ontzettend herkenbaar dit. Ik heb op een gegeven moment ook echt moeten leren om de gedachte van ‘ik-moet-bloggen’ los te laten. Bloggen is hartstikke leuk, maar het is niet alles in het leven! Raak er als het ware niet ‘verslaafd’ aan!
Heel herkenbaar inderdaad! Maar op de een of andere manier werkt bloggen ook heel verslavend. Onbewust ben je er toch altijd heel veel mee bezig.
xoxo
http://www.its-dash.com
Klopt Dascha. Het is net wat Anniek zegt heel verslavend.
Ik herken me er helemaal aan! Als we eerlijk zijn, willen we allemaal groeien met onze blog. iedereen wilt zo veel mogelijk volgers halen en goede statistieken kunnen voorleggen. je moet inderdaad niet beginnen bloggen als hoofddoel om freebies te krijgen en uitnodigingen voor events maar laten we eerlijk zijn ,we willen dit wel allemaal.
Ik probeer gewoon een evenwicht te bewaren. In de winter postte ik wel bijna elke dag. Nu een viertal keren per week, soms wil ik ook gewoon een keertje met vrienden weggaan,..
x Karen
http://dressinginlabels.blogspot.com
Wat een mooi en eerlijk artikel. Toen ik zelf nog op mijn oude blog schreef voelde ik wel druk, en dat vond ik zo vervelend. Ik heb die blog dan ook lange tijd stil gehad en besloot uiteindelijk een hele andere blog te starten en die geeft mij momenteel veel voldoening.
Wat fijn om te horen!
Mooi geschreven Kim! Ik ervaar het ook wel een beetje hoor. Ik zou echt zo graag 5 dagen in de week willen schrijven en reageren op alle blogs die ik leuk vind maar het is gewoon weg niet vol te houden in combinatie met mijn 40 uur werken. Fijn te lezen dat het ook leeft bij andere bloggers. Ik blog nu drie dagen en moet me af en toe echt tegenhouden om niet al eerder op publiceren te drukken als ik dan een artikel voor de week erna wil gaan schrijven haha. Het geeft me wat meer rust, houdt het leuker en weet je wat grappig is. Ik wordt de laatste paar weken meer benaderd dan ooit voor samenwerkingen! De statistieken groeien iets minder hard dan eerst maar ik doe het voor mezelf toch 🙂
Oh, dat is zo lastig! Bedankt voor je lieve woorden 🙂
Oh ik herken mij hier zo in! De druk van bloggen had ik ook een tijdje geleden en ook dat vergelijken herken ik. Zo vervelend maar iedere blog heeft weer eigen goede kanten en ook kanten wat verbeterd kan worden, ik probeer me er niet meer druk over te maken! 🙂
Klopt. Je blijft ook jezelf continu ontwikkelen. Goed dat je het probeert los te laten.